کشف بقایای 1600 ساله در ترکیه
کشف بقایای 1600 ساله در ترکیه
کشف بقایای 1600 ساله در ترکیه – در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی که در شهرستان حسن کیف استان باتمان ترکیه ادامه دارد. بقایای یک سازه نظامی مربوط به دوره کنستانتیوس دوم، امپراتوری روم و 1600 سال پیش کشف شد.
دکتر زکایی اردال، عضو هیئت علمی گروه تاریخ هنر دانشگاه ماردین آرتوقلو که حفاری‌های باستان‌شناسی حسن‌کیف به ریاست وی صورت می‌گیرد. در این زمینه به خبرنگار آنادولو گفت: در حفاری‌های امسال، بقایای سازه‌ای نظامی متعلق به دوران امپراتور روم، کنستانتیوس دوم کشف شد که به قرن چهارم میلادی باز می‌گردد.
وی افزود: این کشف، اولین یافته‌های باستانی از سازه‌های نظامی دوره روم در حسن‌کیف محسوب می‌شود که پیش از این تنها در اسناد تاریخی به آن اشاره شده بود.
گفتنی است در حفاری‌های انجام‌شده از سال 1984 تاکنون، آثار فرهنگی مختلفی از دوره‌های مختلف از جمله آشوریان، بیزانس، دوره خلفای راشدین، امویان، عباسیان، حمدانیان، مروانیان، ارتوقیان، ایوبیان، ایلخانان، عثمانی‌ها و جمهوری ترکیه کشف شده است.
از جمله یافته‌ها، تندیس اسب از دوره عصر آهن، کاسه «شفابخش» مربوط به دوره ارتوقیان و نقوش برجسته صورت انسان از گچ به سبک اویغورهای آسیای مرکزی است.
باستان شناسی (Archéologie)
باستان‌شناسی یا آرکِئولوژی شاخه‌ای از علوم اجتماعی است که به بررسی گذشته با استفاده از مدارک مادی می‌پردازد. قلمرو باستان‌شناسی از گذشته تا حال را دربرمی‌گیرد. منابع اطلاعاتی باستان‌شناسی از داده‌های مادی (یا دیگر داده‌هایی) تشکیل می‌شود که به گونه‌ای به انسان مربوط هستند و «آثار فرهنگی» نامیده می‌شوند. برای پژوهشهای باستان‌شناسی سه هدف اصلی را می‌توان در نظر گرفت: بازسازی تاریخ فرهنگ، بازسازی شیوه‌های زندگی گذشته و مطالعه روندهای فرهنگی.
واژه انگلیسی archaeology از واژه یونانی arkhaiologia به معنی بحث دربارهٔ چیزهای قدیمی است. اما امروزه معنای آن تغییر کرده و به پژوهش در زمینه گذشته انسان، بر پایه بقایای مادی باقی‌مانده از او، گفته می‌شود. در یونان باستان، در سده‌های نخست پس از میلاد، اصطلاح archaeologist به گروهی از بازیگران تئاتر گفته می‌شد. بازیگران بر روی صحنه با حرکات صامت افسانه‌های باستانی را بازسازی می‌کردند. واژه archaeology با مفهوم امروزی آن را در سده ۱۷ (میلادی) ژاک اُبسن، طبیب و عتیقه باز اهل لیون، دوباره احیا کرد. او واژه archaeography (باستان‌نگاری) را نیز مطرح کرد. اما این واژه مقبول مردم نیفتاد و وارد مجموعه واژگان نشد.
قدیمی‌ترین مدرک مبنی بر به‌کارگیری آثار مادی برای بررسی گذشته‌های دور به سده ۶ (پیش از میلاد) بازمی‌گردد. یعنی زمانی که فرمانروایی از بابل به حفاری در بناهای اداری دست زد تا به پیشینهٔ آن‌ها پی ببرد. توسیدید، مورخ یونانی دورهٔ کلاسیک در سده ۵ (پیش از میلاد) با پژوهش باستان‌شناسی نشان داد که گورهای جزیرهٔ دلُوس از آنِ اهالی کاریه است و ایشان زمانی این جزیره را در اختیار خود داشته‌اند. توسیدید تاریخ‌نویس یونانی برای نخستین بار اعلام کرد که تاریخ بشر را نباید صرفاً بر پایه آثار مکتوب پیشین نوشت؛ و بناها و اشیای متعلق به دوران‌های گذشته نیز دربردارنده اطلاعاتی هستند که بایستی مورد عنایت قرار گیرند.
منبع: خبرگزاری آنادولو
